Doelstelling
Onze doelstelling blijft altijd gericht op behoud van de eigen plaats die het theater inneemt in het lokale, regionale en landelijke theaterlandschap. Ons beleid is dan ook gericht op handhaving van het bestaande artistieke niveau van de voorstellingen voor een zo breed mogelijk publiek, verbreding van activiteiten in ons unieke theater en tegelijkertijd op de verhoging van inkomsten en verlaging van kosten.
Ons aanbod bestaat uit poppen- en objecttheater, alsmede het beeldend theater in ruime zin voor een zo breed mogelijk publiek. Dit in een goede balans tussen laagdrempelige voorstellingen enerzijds en voorstellingen die een meer experimenteel karakter hebben anderzijds en enkele workshops. Voorstellingen/workshops die gebracht worden in een mix van “oude rotten” en “jonge honden”. Daarnaast vinden wij het bevorderen van de discipline belangrijk. Wij geven makers de ruimte om voorstellingen te repeteren en af te monteren en denken mee met alles wat er bij een productie maken komt kijken.
Naast de voorstellingen en workshops wordt ons theater steeds vaker verhuurd aan derden, theatergroepen, instellingen, bedrijven etc.
Kernwaarden van toepassing op ons theater
DE WAARDE VAN VROEGE KENNISMAKING MET KUNST EN CULTUUR VOOR JONGE KINDEREN
De algemene gedachte is dat waardering voor kunst en cultuur niet vanzelf komt. Hier is de uitspraak geldig: jong geleerd, oud gedaan. Van kunst genieten eist oefening. Het is een proces dat liefst heel vroeg in gang gezet moet worden. Een poppentheater dat voorstellingen verzorgt voor zeer jonge kinderen ( 1-12 jaar) biedt een unieke mogelijkheid voor “oefenen in de kunst”. Met als voordeel dat de investering zich vaak uitbetaalt in de latere fase van het leven. Hoe eerder kinderen in aanraking komen met kunst, des te groter is de kans dat men later een grotere groep liefhebbers creëert. Bovendien manifesteren zich andere belangrijke voordelen. Moderne inzichten gaan ervan uit dat kinderen die vroeg kennis hebben kunnen maken met kunst hun zelfvertrouwen zien groeien. Het stelt kinderen in staat zich te ontwikkelen tot mondige en weerbare mensen. Ook de ontwikkeling van hun eigen identiteit krijgt een grotere kans en de kinderen leren hun eigen cultuur beter te waarderen en te relativeren.
Vroege kennismaking met kunst leert kinderen tot een eigen oordeel te komen. Gaat het vaak op school om vooral antwoorden, bij kunst gaat het om een oordeel of mening. En kunst leert nog een andere werkelijkheid: problemen of vragen hebben niet eenduidige antwoorden maar meerdere antwoorden zijn mogelijk. Kunst maakt zichtbaar dat woorden en cijfers lang niet altijd voldoende zijn om ons weten tot uitdrukking te brengen. De grenzen van onze taal zijn niet de grenzen van ons denken. Het creatieve vermogen reikt verder en ontsluit nieuwe horizonten. En kunst biedt ervaringen die kinderen niet op een andere manier meemaken. Die ervaring leert kinderen de reikwijdte kennen van hun variëteit aan gevoelens.
Professor Erik Scherder wijst op het belang dat de hersenen van jonge kinderen door kunst worden geprikkeld. Breng je een kind in aanraking met kunst, dan bouwt zijn brein, omdat het een verrijking is, meer contactpunten op. Hoe meer van die contactpunten, hoe complexer de hersenen worden. En daarmee beschermen de hersenen zichzelf als het ware tegen ouderdomsziekten. Wanneer iemand naar kunst kijkt, ontstaan er activiteiten in de hersenen. Dan raakt de hele schors actief. Een dikke schors in de groei van het leven betekent dat je in staat bent tot beter denken en spreken.
“Het brein moet gestimuleerd worden. En die stimulans moet van buitenaf komen. Kunst doet een beroep op creativiteit en is daarin uniek. Bij kunst gaat het om een unieke combinatie van rust, ideeën, sociaal of alleen bezig zijn. Ergens helemaal in opgaan en je emoties voelen”.
DE SPECIFIEKE WAARDE VAN HET POPPENTHEATER
Behalve de voordelen van vroege kennisname van kunst en cultuur dient de specifieke waarde van het poppentheater (met al haar vormen) nader benoemd te worden. De jonge kinderen worden – zo kan men stellen-aangesproken op verschillende “kwaliteiten” die met het poppentheater, alleen of in combinatie met andere disciplines, verbonden zijn. Poppen kunnen meer als mensen en dat vinden kinderen vaak fantastisch.
-Een belangrijke factor is het beroep op begripsmatige kwaliteit. Ook in het poppenspel is er vaak iets aan de hand. Een “probleem”, in de loop van het verhaal aangekaart, moet worden opgelost. De kinderen worden in dit proces gestimuleerd hun eigen oplossing te bedenken. Ze luisteren, denken na en proberen in hun gedachten het einde van de situatie zich voor te stellen of te voorspellen. Het logisch denken wordt bij de kinderen geprikkeld en bevorderd.
–De taal speelt een belangrijke rol in het spel. De poppen spreken en communiceren met elkaar en het publiek. Kinderen luisteren aandachtig naar een verhaal, volgen de ontwikkelingen op de voet en reageren vaak spontaan met woorden. Het gevoel voor taal wordt op deze wijze dankzij het verhalende element en de reacties erop verder ontwikkeld.
-Een ander element dat in het poppentheater aan de orde komt is de beleving van muziek en visuele vormgeving. De kinderen ervaren en beleven de effecten van muziek tijdens de voorstelling en gaan onder invloed van toneelgebeuren, de poppen en decor het verhaal beter begrijpen. Ze worden geconfronteerd met de waarde en kracht van het visuele aspect. Daarom leent poppentheater zich ook goed voor voorstellingen met weinig of zelf zonder tekst.
– De fantasie van de kinderen wordt bij de ontwikkeling van het verhaal sterk gestimuleerd. Een belangrijk winstpunt. Worden immers niet later de maatschappelijke vraagstukken juist vaak opgelost door de verbeeldingskracht? De kinderen worden meegevoerd in de vertelling, kunnen het verhaal betrekken op hun eigen leven en vervolgverhalen bedenken. Het poppenspel helpt kinderen hun eigen situatie en gedrag te herkennen.
-In het poppenspel manifesteert zich vanzelfsprekend veel beweging. Taal, gebaren, houdingen wisselen elkaar af. De beweging slaat vaak over op de kinderen: ze gaan meebewegen met de bewegingen en emoties van de poppen. Ze ervaren hoe het lichaam reageert op het spel van de poppen. Kinderen zijn zo niet alleen inhoudelijk op de voorstelling betrokken maar ook lichamelijk-emotioneel.
– De betrokkenheid op elkaar is eveneens aan de orde. De kinderen zijn zich tijdens het spel gewaar van de “andere toeschouwers”. Ze beleven samen de inhoud van de voorstelling en beseffen dat ze niet alleen zijn. Ze kunnen bijvoorbeeld ook samenwerken om “het ontstane probleem in de voorstelling” op te lossen. Het sociale aspect treedt duidelijk op de voorgrond.
-Het poppenspel heeft door zijn “dramatische” rol zelfs een therapeutische waarde. Verborgen angsten en spanningen kunnen verminderd worden omdat kinderen deze gevoelens projecteren op de objecten, de poppen. Poppen functioneren dan voor kinderen als een veilige uitlaatklep. Vooral poppen in de vorm van dieren zijn hierin populair. Verborgen gevoelens worden geborgen in de poppen.